ప్రధాన కంటెంట్‌కు వెళ్లడానికి
Telangana Logo

భాష & సంస్కృతి

సంస్కృతి

‘South of North and North of South,’ Telangana has long been a meeting place for diverse languages and cultures. It is easily the best example for India’s composite culture, pluralism and inclusiveness. Located on the uplands of Deccan plateau, Telangana is the link between the North and South of India. It is thus no surprise that the region on the whole came to be known for its Ganga-Jamuna Tehzeeb and the capital Hyderabad as a ‘miniature India!’.
 
ఈ ప్రాంత భౌగోళికత, రాజకీయ వ్యవస్థ, ఆర్థిక వ్యవస్థ తెలంగాణ సంస్కృతిని నిర్ధారిస్తాయి. ఈ ప్రాంతానికి తొలినాటి పాలకులుగా ప్రసిద్ధి చెందిన శాతవాహనులు స్వతంత్రమైన, స్వయంసమృద్ధమైన గ్రామీణ ఆర్థిక వ్యవస్థకు విత్తనాలు చల్లారు, వాటి ఆనవాళ్ళు ఈనాటికీ కనిపిస్తాయి. మధ్యయుగం కాలంలో, వరంగల్ రాజధానిగా 11 నుంచి 14వ శతాబ్దం మధ్య కాకతీయ రాజవంశం పాలించింది, ఆ తరువాత హైదరాబాద్ రాష్ట్రాన్ని పాలించిన కుతుబ్ షాహీలు, అసఫ్‌జాహీలు ఈ ప్రాంత సంస్కృతిని నిర్వచించారు.
 

కళారూపాలు

కొన్ని సంప్రదాయిక కళా రూపాలు రాజుల ప్రాపకానికి నోచుకున్నాయి, ఆదరణను పొందాయి. అయితే, అసంఖ్యాకమైన వర్గాలకు చెందిన కళా రూపాలు రాష్ట్రమంతటా నలుదిక్కులా వ్యాపించాయి, తెలంగాణకు దాని విలక్షణమైన గుర్తింపును అందించాయి.
 

While the Kakatiya rule led to evolution of dance forms such as Perini Sivatandavam,  also known as ‘dance of warriors’, the commoners, faced with the challenges of daily life developed traditions of story-telling coupled with solutions to tide over them through Golla Suddulu, Oggu Kathalu and Gotralu etc.

Several art forms like above mingled and new forms emerged. The ubiquitous ‘Dhoom Dham’ is one such evolved and composite art form.  They generally were about the struggle and exploitation. People adopted the old sensibilities of theatre and art changing the content as per the case and place.

యక్షగానాలు, చిందు భాగవతాల రూపాంతరాలు తెలంగాణ వ్యాప్తంగా విస్తృతంగా ప్రదర్శనకు నోచుకున్నాయి. ఇది నృత్యం, సంగీతం, సంభాషణ, దుస్తులు, మేకప్, రంగస్థల మెలకువల సమ్మేళనమైన ఒక విశిష్టమైన శైలి మరియు రూపం కలిగిన రంగస్థల కళ. ‘చిందు’ అనే పదానికి తెలుగులో ‘దూకడం’ అని అర్థం. వారి ప్రదర్శన దూకడాలు, గెంతడాలతో కూడి ఉంటుంది కాబట్టి, దానికి ‘చిందు భాగవతం’ అనే పేరు వచ్చింది. వీటిలో చాలా కథలను ‘భాగవతం’ నుంచి వివరిస్తారు.
 
కుతుబ్ షాహీ, అసఫ్‌జాహీ పాలకుల పోషణలో రాజధాని నగరమైన హైదరాబాద్‌లో, దాని చుట్టుపక్కల ఖవాలీలు, గజల్స్, ముషాయిరాలు పరిణామం చెందాయి.
 

bhathukama

Festivals: Hindu festivals like Ugadi, Srirama Navami, Bonalu, Vinayaka Chaturthi, Dasara, Deepavali, Sankranti, Holi, Mahashivaratri are celebrated with pomp, gaiety and devotion. Dasara is the main festival with the epithet ‘pedda panduga.’

దసరా వేడుకల్లో ఒక భాగమైన బతుకమ్మ తెలంగాణకే ప్రత్యేకమైన వేడుక. ఈ రంగురంగుల పండుగకు చారిత్రక, పర్యావరణ, సామాజిక, మతపరమైన విశిష్టత ఉంది. మెరిసే దుస్తులు, ఆభరణాలు ధరించిన మహిళలు తంగేడు, గునుగు, చామంతి తదితర పుష్పాలతో బతుకమ్మలను అందంగా పేర్చి, గ్రామంలో లేదా వీధిలో కూడలి వద్దకు తీసుకువస్తారు.

పేర్చిన బతుకమ్మల చుట్టూ మహిళలు వృత్తాలుగా ఏర్పడి, ఒక బృందంగా పాటలు ఆలపిస్తారు. ఈ పాటలకు మూలాలు పురాణాల్లో, చరిత్రలో ఉంటాయి, ఆఖరికి ఒక నిర్దిష్టమైన ప్రాంతానికి సంబంధించిన తాజా రాజకీయ, సామాజిక పరిణామాల్లో కూడా ఉంటాయి. ఈ వేడుక సద్దుల బతుకమ్మతో పూర్తవుతుంది, ఆ రోజున పూల దొంతర్లను సమీపంలోని చెరువులు మరియు కొలనుల్లో నిమజ్జనం చేస్తారు.

బోనాలు ఒక హిందూ పండుగ, దీన్ని తెలుగు మాసమైన ఆషాఢంలో (ఆంగ్ల క్యాలెండర్ ప్రకారం జూన్/జులై నెలల్లో వస్తుంది) చేసుకుంటారు, ఈ పండుగలో మహాంకాళి అమ్మవారిని పూజిస్తారు. భక్తుల కోరికలను నెరవేర్చినందుకు అమ్మవారికి కృతజ్ఞతలు తెలుపుకొంటూ చేసే పండుగ ఇది.

ఈ పండుగలో భాగంగా, భోజనం లేదా ఆహారాన్ని ప్రధాన దేవత అయిన జగన్మాతకు సమర్పిస్తారు. మహిళలు పాలు, బెల్లంతో బియ్యాన్ని ఇత్తడి లేదా మట్టి కుండలో వండి, దాన్ని వేపాకులు, పసుపు, కుంకుమతో అలంకరించి, ఆ ఘటం పై భాగంలో వెలిగే దీపాన్ని పెడతారు.

పండుగలో ఒక ముఖ్యమైన భాగం రంగం (భవిష్య వాణి). మహిళలు ఒక మట్టి కుండ మీద నిలబడి, మహాంకాళి దేవతను తనపై ‘ఆవాహన’ చేసుకొని, భవిష్య వాణిని వినిపిస్తారు.

తరువాత కార్యక్రమం ఘటం. ఒక ఇత్తడి కుండను జగన్మాత రూపంలో అలంకరిస్తారు. ఆ ఘటాన్ని ఒక పూజారి మోస్తూ నడుస్తారు, ఆయన వెంట ‘పోతురాజులు’ వెంట వెళ్తారు, బాకాలూ, భేరీలు లాంటి సంగీత వాయిద్య ఘోషలతో నిమజ్జనానికి ఊరేగింపు సాగుతుంది. పోతురాజులను జగన్మాత సోదరుడిగా పరిగణిస్తారు, వారు భారీ శరీరాలతో, శరీరం పైభాగాన ఎలాంచి ఆచ్ఛాదనా లేకుండా, చిన్న బిగుతైన ఎర్రటి ధోతీని చుట్టుకొని, మోకాళ్ళకు గంటలు కట్టుకొని, ఒళ్ళంతా పసుపు, నుదుటికి కుంకుమ పూసుకొని భీకరంగా ఉంటారు.
 
ముస్లింలకు రంజాన్ ప్రధాన పండుగ అయినప్పటికీ, మొహర్రంను కూడా తెలంగాణలో భారీ ఎత్తున నిర్వహిస్తారు. ఇది ‘పీర్ల పండుగ’గా ప్రసిద్ధి చెందింది. పీర్ అంటే గురువు అని అర్థం. పలువురు హిందువులు ఈ పండుగలో పాలుపంచుకుంటారు.
ప్రధానంగా హైదరాబాద్‌లో, ఆ చుట్టుపక్కలా ఉండే క్రైస్తవులు క్రిస్మస్, గుడ్ ఫ్రైడేలను గొప్ప ఉత్సాహంతో, ఆధ్యాత్మిక భావనతో జరుపుకొంటారు.
 

కళలు మరియు కళాకృతులు

తెలంగాణ కళలకూ, కళాకృతులకూ ఒక గొప్ప కేంద్రం, అద్భుతమైన అనేక హస్తకళలు ఇక్కడ ఉన్నాయి.

బిద్రీ కళ

లోహం మీద వెండిని చెక్కే అపూర్వమైన కళ. నలుపు, బంగారం, వెండి పూతలను దీని మీద వేస్తారు. పోత పోయడం, చెక్కడం, పొదగడం, ఆక్సీకరణ లాంటి వివిధ దశలు దీనిలో ఉంటాయి. పూర్వం హైదరాబాద్ రాష్ట్రంలో (ప్రస్తుతం కర్ణాటకలో భాగం) ఉన్న బీదర్ అనే పట్టణం పేరు ఈ కళా రూపానికి వచ్చింది.

బంజారా నీడిల్ క్రాఫ్ట్స్

బంజారా నీడిల్ క్రాఫ్ట్స్ తెలంగాణలోని బంజారాలు (సంచార గిరిజనులు) చేతులతో తయారు చేసిన సంప్రదాయ వస్త్రాలు. నీడిల్ క్రాఫ్ట్‌ను వస్త్రం మీద కుట్టే ఒక రకమైన ఎంబ్రాయిడరీ, అద్దాల పనితనం ఇది.

డ్వాక్రా మెటల్ క్రాఫ్ట్స్

కంచుతో చేసిన కళాకృతులను ఢోక్రా అంటారు, ఇవి ఆదిలాబాద్ జిల్లాలోని జైనూర్ మండలం, ఉషేగావ్, చిత్తోల్‌బోరిలో విస్తృతంగా కనిపిస్తాయి. ఈ గిరిజన హస్త కళతో బొమ్మలు, గిరిజన దేవతలు లాంటి వస్తువులను తయారు చేస్తారు. ఈ వస్తువులలో జానపద గాథలు, నెమళ్ళు, ఏనుగులు, గుర్రాలు, కొలత గిన్నె, దీపాల పెట్టెలు, ఇతర సరళమైన కళారూపాలు, సంప్రదాయిక డిజైన్లు ఉంటాయి.

నిర్మల్ కళారూపాలు

సుప్రసిద్ధమైన నిర్మల్ తైల వర్ణ చిత్రాలలో రామాయణ, మహాభారతాల్లోంచి ఇతిహాసాల్లోని కథలను చిత్రించడం కోసం సహజసిద్ధమైన రంగులు ఉపయోగిస్తారు. అలాగే, చెక్కలపై వేసిన పెయింటింగ్స్, ఇతర కర్ర వస్తువులు గొప్ప సౌందర్య వ్యక్తీకరణను కలిగి ఉంటాయి. నిర్మల్ కళకు మూలాలు కాకతీయుల యుగంలో లభిస్తాయి. నిర్మల్ కళాకృతుల కోసం ఉపయోగించిన నమూనాల్లో అంజంతా, ఎల్లోరా ప్రాంతాలకు చెందిన పూల డిజైన్లు మరియు కుడ్యచిత్రాలు, మొఘల్ మీనియేచర్లు ఉన్నాయి.

ఇత్తడి పోత వస్తువులు

కాంస్యంతో చేసిన అద్భుతమైన పోత వస్తువులకు తెలంగాణ ప్రపంచవ్యాప్తంగా ప్రసిద్ధి చెందింది. విగ్రహాల పోత కోసం ఘనమైన పోతను ఉపయోగించేటప్పుడు, పూర్తి చేసిన ఒక మైనపు నమూనా మీద వివిధ రకాల మచచి పూతలు అనేకం వినియోగించి, అచ్చులను తయారు చేస్తారు. పోతపోసిన బొమ్మలో చక్కటి వంపులు వచ్చేందుకు ఈ ప్రక్రియ దోహదపడుతుంది.

Skip to content